Ο Πανηπειρωτικός Αθλητικός Σύλλογος Γιάννινα είναι ελληνικόαθλητικό σωματείο που δραστηριοποιείται στην πόλη των Ιωαννίνων, στον ομώνυμο νομό, όπου και βρίσκονται οι έδρες των τμημάτων του. Χρώματα Η ιστορική φανέλα της ομάδας είναι η λευκή με την παχιά μπλε κάθετη γραμμή στην αριστερή της πλευρά, παρόμοια με την ιστορική φανέλα του Άγιαξ. Το σύμβολό της είναι ο ταύρος με την αρχαία ονομασία της Ηπείρου "ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ", όπως εμφανίζεται σε αρχαίο νόμισμα του κοινού των Ηπειρωτών Επίσημα χρώματα του συλλόγου είναι το μπλε και το λευκό. Η ίδρυσή του αναγέται στο 1966. Σήμα Στο έμβλημά του απεικονίζεται ένας ταύρος με την αρχαία ονομασία της Ηπείρου "ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ", όπως εμφανίζεται σε αρχαίο νόμισμα του Κοινού των Ηπειρωτών.
Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (Π.Α.Ο.) είναι ελληνικός αθλητικός σύλλογος με έδρα την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 1908, ενώ έμβλημά του αποτελεί το τριφύλλι, σύμβολο ισορροπίας, ενότητας και καλοτυχίας. Η ονομασία παραπέμπει στο λόγο Παναθηναϊκόςαρχαίου Αττικού ρήτοραΙσοκράτη, ο οποίος παρουσίαζε την ανωτερότητα των συμπολιτών του Αθηναίων ως προς την παιδεία, τη δημοκρατική φύση, αλλά και τη στρατιωτική τους ισχύ που θεωρούσε ότι χρησιμοποίησαν προς όφελος όλων των Ελλήνων.
Ιδρύθηκε από τον Γιώργο Καλαφάτη το 1908, όταν αυτός και άλλοι 40 αθλητές έφυγαν από τον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, επειδή ο τελευταίος κατήργησε το ποδοσφαιρικό του τμήμα θεωρώντας το ασύμβατο με το στίβο.Στις 3 Φεβρουαρίου 1908 διεξήχθη η πρώτη σύσκεψη των αθλητών και αποφασίστηκε η δημιουργία ενός αμιγώς ποδοσφαιρικού συλλόγου.
Το όνομα που δόθηκε στην ομάδα ήταν Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (Π.Ο.Α.), αφού οι ιδρυτές της ομάδας ήταν Αθηναίοι –γόνοι μάλιστα διακεκριμένων οικογενειών– και θέλοντας να τονίσουν τον ποδοσφαιρικό σκοπό του νέου συλλόγου. "Εκείνο που γι’αυτούς είχε σημασία ήταν πως θα βάπτιζαν την ομάδα τους, την ομάδα της Αθήνας μας. Όλοι τους –αν και τόσο μικροί– εφλέγοντο από την ίδια μεγάλη πίστι και πεποίθησι. Ότι και τ’όνομα της ομάδος τους θα πρέπει να είναι αθηναϊκό. Να μιλάη στην καρδιά του κάθε Αθηναίου και της κάθε Ατθίδας." (Λ. Πανουργιάς, 1955). «Πώς ο Σύλλογος απέκτησε την σημερινή του ονομασία ως Παναθηναϊκός Α.Ο.»
Προηγουμένως ο Σύλλογος έφερε, ως γνωστόν, την επωνυμίαν «Πανελλήνιος». Με την ονομασία όμως αυτήν συνεχέετο με τον -υφιστάμενον και τότε- σημερινόν Πανελλήνιον Γ.Σ.
Χαρακτηριστικόν είναι ότι έγγραφα ανήκοντα εις τον ένα Σύλλογον έφθαναν εκ παραδρομής εις τον άλλον. Τούτο βέβαια δεν ήτο δυνατόν να γίνη ανεκτόν από τα μέλη του Συλλόγου τα οποία με τον διακρίνοντα αυτά ζήλον ήθελαν όχι μόνον την πρόοδόν του αλλά και την κατά πάντα... ανεξαρτησίαν του.
Ούτω απεφασίσθη η νέα αλλαγή του ονόματός του. Προς τούτο προεκηρύχθη... πρόχειρος διαγωνισμός μεταξύ των μελών ένα έκαστον των οποίων υπεχρεώθη να υποδείξει και μίαν νέαν επωνυμίαν. Μεταξύ των άλλων επροτάθη υπό του σημερινού Γεν. Γραμματέως του ΠΑΟ Μιχ. Παπάζογλου η ονομασία «Παναθηναϊκός Α.Ο.». Αύτη ενεκρίθη από όλα τα μέλη παμψηφεί και ούτω ο σύλλογος φέρει την επωνυμίαν αυτήν από του έτους 1923.
Έμβλημα του συλλόγου αποτελεί το τριφύλλι που φέρει συμβολισμούς από την αρχαιότητα και είναι διαδεδομένο σε πολλούς λαούς ανά τον κόσμο. Συμβολίζει την ισορροπία ανάμεσα σε πνεύμα, νου και σώμα, καθώς και την καλοτυχία, ισορροπία, γονιμότητα, αναγέννηση και αιώνια ζωή. Ο Άγιος Πατρίκιος δίδασκε το δόγμα της Αγίας Τριάδας χρησιμοποιώντας το για να απεικονίσει την τρισυπόστατη μορφή του Θεού.
Το τριφύλλι γίνεται σήμα του Συλλόγου
Το έτος 1919 ήταν και αυτό μάλλον αναξιόλογο από απόψεως αγωνιστικής κινήσεως. Ελάχιστα ματς έγιναν τότε χωρίς μεγάλη μάλιστα σημασία. Κάτι προσπάθειες για πρωτάθλημα με πρωτοβουλία της ΧΑΝ αυτήν την φορά δεν είχαν καλή τύχη. Ο πόλεμος στην Μ. Ασία συνεχίζετο και ο κόσμος δεν έδειχνε ενδιαφέρον για την μπάλλα. Έτσι η προσοχή του Συλλόγου εστράφη –μετά ιδίως την επιστροφή του Αποστ. Νικολαΐδη από την Πόλι και του Γ. Καλαφάτη από το μέτωπο– κυρίως στο διοργανωτικό μέρος όπου σημειώθηκε ένα αξιοσημείωτο γεγονός. Ένας σταθμός στην ιστορία του σωματείου. Και ήταν αυτό η καθιέρωσις ως νέου σήματος του συλλόγου του «Τριφυλλιού». Για αυτήν υπάρχουν τρεις εκδοχαί.
Η μία ότι «νουνός» του υπήρξε ο νυν Γεν. Γραμματεύς του κ. Μ. Παπάζογλου ο οποίος αγωνίζομενος προηγουμένως εις Κων/πολιν είχε ως σήμα του εκεί συλλόγου το «τριφύλλι». Από εκεί λοιπόν το μετέφερε αργότερα στον «Πανελλήνιο Π. Ο.».
Η δευτέρα φέρει ως «νουνόν» του τον κ. Απ. Νικολαΐδην όστις εγνώρισε πρώτος το τριφύλλι ως σήμα σε μία Γερμανική ομάδα όταν ευρίσκετο εκεί ως φοιτητής.
Και η τρίτη αναγνωρίζει τον διευθυντήν της Εθν. Πινακοθήκης αείμνηστον Χατζόπουλον όστις υιοθέτησε και εφιλοτέχνησε το «τριφύλλι» δια τον σύλλογον.
Γεγονός πάντως είναι ότι όλα τα τότε μέλη του «Πανελληνίου» εδέχθησαν ως σήμα το τριφύλλι. Αλλά επικρατεστέρα άποψις φέρεται η πρώτη δηλ. η του κ. Παπάζογλου, ο οποίος... παρέχει και τα επισημότερα ντοκουμέντα ως φαίνεται στην φωτογραφία της σελίδος 17.[σ. 3]
Πάνος Μακρίδης-Σπύρος Καραθανάσης, Η ιστορία του Παναθηναϊκού (1908-1948), έκδοση Αθλητικής Βιβλιοθήκης (εφ.ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ), Αθήνα 1948, σ. 27-28
Ένα τέταρτο βιβλίο προσθέτει πως η έλλειψη εμβλήματος για τη φανέλα της ομάδας απασχολούσε καιρό τον Γ. Καλαφάτη, ο οποίος όρισε την επιτροπή Νικολαΐδη-Πανουργιά-Παπάζογλου-Χατζόπουλου ώστε να εκπονήσουν και υποβάλουν σχετική εισήγηση στη γενική συνέλευση των μελών.Εκείνη έλαβε χώρα το 1919 και ομόφωνα ενέκρινε την πρόταση, οπότε:Πηγή που επίσης πραγματεύεται την πορεία του σωματείου, συμφωνεί στη χρονιά του 1919 αποδίδοντας την επιλογή από κοινού σε Παπάζογλου και Νικολαΐδη. Άλλη, μεταγενέστερη, δεν καταγράφει ονόματα παρά μόνο ότι η απόφαση λήφθηκε το ίδιο έτος "σε μία συνέλευση που πέρασε στην ιστορία".
Μέσα σε πολύ λίγο διάστημα πολλοί [...] άρχισαν να κυκλοφορούν με χρυσά τριφύλλια στις μπουτονιέρες τους και με πράσινα μαντίλια στις τσέπες τους. Στην Αθήνα του Μεσοπολέμου ο μετέπειτα Παναθηναϊκός Α.Ο. άρχισε να επιβάλλεται και να επιβάλλει μόδα...
Σύμφωνα με τονΝίκο Γκούμα–ο οποίος έζησε εκ του σύνεγγυς όλους τους μεγάλους του Συλλόγου– και όσα κατέγραψε στην ιστορία του, το 1969,η ιδέα ανήκε κυρίως στον Μιχάλη Παπάζογλου, του οποίου η ομάδα, στοΚιατικιόιτης Κων/πολης, όταν μετείχε σ' αυτήν, είχε το τριφύλλι ως έμβλημα...,Ο αθλητικός ερευνητής και δημοσιογράφος Βαγγέλης Μελέκογλου, εξάλλου, τοποθετεί το γεγονός ένα περίπου χρόνο πριν από τη μετονομασία σε ΠΠΑΟ το Φεβρουάριο του 1920 και σημειώνει ότι:
Η καθηγήτρια ιστορίας Χριστίνα Κουλούρη αναφέρει:"Για πρώτη φορά εμφανίζεται σε σφραγίδα το τριφύλι το 1922 (έγγρ. Π.Α.Ο. προς Ε.Ο.Α., 12 Σεπτ. 1922), το οποίο όμως φέρεται πως έχει καθιερωθεί από το 1919."Η συγκεκριμένη αλληλουχία ίσως δικαιολογεί το έτος εισαγωγής 1918 που αναφέρει η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η οποία θεωρεί τον Παπάζογλου αποκλειστικό εμπνευστή του τριφυλλιού.Ο ίδιος φέρεται να μην το εισηγήθηκε πρώτη φορά τότε όντας νέο διοικητικό στέλεχος, αλλά κατά την ποδοσφαιρική του ακόμη θητεία στην ομάδα και το αργότερο έως το 1914(για να ακολουθήσει η σχεδόν πλήρης αδρανοποίησή της εξαιτίαςΕθνικού Διχασμούκαι Α΄ ΠΠ). Ο επί 4½ δεκαετίες σε διάφορες θέσεις του Παναθηναϊκούομογενήςαπό τη Χαλκηδόνα υπήρξε επίσης ο κύριος συντελεστής τηςτελικής του ονοματοδοσίαςτο 1922.ενώ παραθέτει την υιοθέτησή του πρώτα στην εμφάνιση των παικτών και κατόπιν ως επίσημο σύμβολο του Παναθηναϊκού.Φωτογραφία περιεχόμενη σε ένα έκτο ανάλογο πόνημα, πάντως, εμφανίζει τον Παπάζογλου ως τον μοναδικό ο οποίος φέρει τριφύλλι στη φανέλα μεταξύ των οκτώ Κων/πολιτών συναθλητών που μετείχαν στο συγκεκριμένο αναμνηστικό στιγμιότυπο του 1910.Η ίδια πηγή επιβεβαιώνει τη σύσταση ειδικής επιτροπής για το έμβλημα, αλλά με πέμπτο μέλος τον Καλαφάτη, και τα αυτοσχέδια μικρά τριφύλλια που αθλούμενοι, μέλη και οπαδοί έσπευσαν να τοποθετήσουν στο πέτο του σακακιού τους, ενώ χρονολογεί την "ιστορική" εκείνη συνέλευση, πρωτοβουλίας Καλαφάτη, "λίγο προτού τελειώσει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος"(επίσημη λήξη 11 Νοεμβρίου 1918).
Το στοιχείο όπου όλες οι εκδοχές συγκλίνουν είναι η υλοποίηση του σήματος από το ζωγράφο Γεώργιο Χατζόπουλο, διευθυντή συντήρησης και αποκατάστασης έργων στην Εθνική Πινακοθήκη, μέλος του συλλόγου εκείνη την περίοδο,πρόεδρο το 1921 και με καθοριστική συμβολή στην ενοικίαση από το δήμο Αθηναίων της αγροτικής έκτασης Περιβόλα (προς κατασκευή γηπέδου). Η ομάδα που ενδεχομένως ο Νικολαΐδης είχε παρακολουθήσει να φέρει ως έμβλημα το τριφύλλι ταυτοποιείται από μεταγενέστερες πηγές με τη Φιρτ,πρωταθλήτρια Γερμανίας το 1914 και τελευταία προ της κήρυξης του πολέμου.
Η πλέον πρόσφατη άποψη θεωρεί ότι πηγή έμπνευσης για το έμβλημα αποτέλεσε ο νικητής του μαραθωνίου των Μεσοολυμπιακών της Αθήνας το 1906 –δύο χρόνια πριν από την ίδρυση του ΠΟΑ– Καναδός Γουίλιαμ Σέρινγκ, που αγωνίστηκε φορώντας μια λευκή φανέλα με ένα μεγάλο πράσινο τριφύλλι (σύμβολο της Ιρλανδίας, χώρας οικογενειακής του καταγωγής) στο στήθος.Η παρουσίαση της εκδοχής ποικίλει από μοναδική υπαρκτή (θεωρώντας τον Σέρινγκ έμπνευση για τον Παπάζογλου),πιθανότερη, πιθανή,μέχρι και απλή ιστορική σύμπτωση (με ερωτηματικό).
Άγνωστες ομάδες από όλο των πλανήτη |EAST STIRLINGSHIRE F.C. || PICS & VIDEOS
Κάθε Δέυτερη Τετάρτη του μήνα θα παρουσιάζουμε μέσα από το blog μια ομάδα άγνωστη στο ευρύ κοινό,αλλά με ιστορία στον χώρο του ποδοσφαίρου.Σήμερα λοιπόν η πρώτη ομάδα μου θα γνωρίσετε οι περισσότεροι είναι η Ίστ στέρλινγκσαιρ από το Φόλκερκ της Σκωτίας!
Η Ίστ στέρλινγκ λοιπόν ιδρύθηκε το 1881,-αλλά προϋπήρχε από το 1880 όταν μια ομάδα κρίκετ η Μπέινσφορντ Μπλουμπόνετς έγινε ποδοσφαιρική υπό το όνομα Μπριτάνια- στης γειτονιές του Φόλκερκ,εκεί βρίσκετε και η ομώνυμη ομάδα που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία και είναι ο μεγάλος εχθρός της Ίστ στέρλινγκ.
Την αγωνιστική σεζόν 2012-2013 θα βρούμε την ομάδα στην στην 4η κατηγορία,που είναι και η τελευταία ,χωρίς να υπάρχει υποβιβασμός για καμία ομάδα!
Έδρα της ομάδα είναι το Όσιλβιου παρκ που είναι έδρα και της Στενχάουσμιουρ,μετά την μετακόμιση της από το ιστορικό Φιρς παρκ το 2008
ΤΑ ΠΡΏΤΑ ΧΡΌΝΙΑ
Το πρώτο παιχνίδι που έδωσε ήταν με αντίπαλο την φόλκερκ όπου και ηττήθηκε με 7-0,με την φόλκερκ τον ¨Αύγουστο του 1882 έδωσε και το πρώτο ματς της ως Ίστ στέρλινγκσαιρ.
Αφού λοιπόν έγινε μέλος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Σκωτίας ,το 1882 πήρε για πρώτη φωρά μέρος στο κύπελλο όπου και αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο.
ΟΙ ΠΡΏΤΟΙ ΤΊΤΛΟΙ
Το 1883 ιδρύθηκε η τοπική ομοσπονδία του Στέρλινγκσαιρ,αποκλειστικά για ομάδες από την περιοχή,με αποτελέσμα την έναρξη του τοπικού κυπέλου. Την πρώτη κι όλας χρονιά η Ιστ Στέρλινγκ έφτασε στον τελικό και μερικά χρόνια αργότερα το κατέκτησε, μάλιστα το κατάφερε 4 συνεχόμενες χρονιές(1885-1889)
Στον τελικό του 88 Επικράτησε με 9-0 της Φόλκερκ.2 απο τα 9 γκολ σημείωσε ο Λόρενς ΜακΛάχλαν ο οποίος συνολικά πέτυχε 135 γκολ με την ομάδα
ΟΙ ΜΕΓΆΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΊΕΣ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΏΝΑ
Στο τέλος του 19ου αιώνα η ομάδα απο το σάιρ είχε τα ποίο επιτυχημένα χρόνια της στο κύπελλο Σκωτίας κατάφερε να φτάσει 2 φορές στους ημιτελικούς μια φορά με την σέλτικ και άλλη μία με την χάρτς της σεζόν 1888-1889 και 1890-1891 αντίστοιχα.Στην διοργάνωση του 88-89 πέτυχε και της πιό μεγάλες νίκες της,στο πρώτο γύρο με 10-1 επι της στενχάουσμιουρ και στον επόμενος γύρο με 11-2 επί τις βέιλ οφ Μπάνοκ.Τέλος 4 ποδοσφαιριστές της κατάφεραν να αγωνιστούν και με της εθνικές τους ομάδες,ο Χαμφρέι τζόουνς αρχηγός της ουαλίας με 5 συμετοχές οσο ήταν στην Ιστ στλελινγκ και άλλοι 3,ο Ντέιβιντ Αλεξάντερ, ο Αρτσιμπαλ Ρίτσι και ο Τζέιμς Μακκίε,στην Σκωτίας 1891-1898
Στο τοπικό πρωτάθλημα αγωνίζονταν από το 1891 έως και το 1899 κερδίζοντας τον τίτλο στο Μίνλαντς φούτμπολ λιγκ και το Σέντραλ φούτμπολ κομπινέισον.
20ΟΣ ΑΙΏΝΑΣ
Την αγωνιστική σεζόν 1990-01 συμμετείχε για πρώτη φορά στο σκοτσέζικο πρωτάθλημα στην δεύτερη κατηγορία όπου και τερμάτισε στην 7η θέση από 10 ομάδες.Μερικά χρόνια αργότερα το 1905 προσκάλεσε την Φολκερκ να ενωθούν με σκοπό μια πιο μεγάλη και σταθερά οικονομικά ομάδα,Σε ψηφοφορία η ιθύνοντες της ομάδας της φόλκερκ αρνήθηκαν την πρόταση.Στο τέλος της σεζόν τερμάτισε τελευταία με μόλις 1 νίκη σε 22 ματς σε αντίθεση με την σεζόν 1912-13 οπου και βρέθηκε στην τρίτη θέση χάνοντας τον τίτλο για μόλις 2 βαθμούς,.Η ομάδα παρέμεινε στην δεύτερη κατηγορία μέχρι το 1914-15 όταν πρωτάθλημα και κύπελλο σταμάτησαν λόγο του Α παγκοσμίου πολέμου
ΑΠΟ ΤΟ 1920 ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΝ Β ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΠΌΛΕΜΟ
Από το 1921-22 και μετά όταν και άρχισαν ξανά τα πρωτάθλημα η Ιστ στέρλινγκ επέστρεψε στην δεύτερη κατηγορία,ένα χρόνο πριν είχε μετακομίση από το Μερχιστον παρκ,στην ιστορική της έδρα το Φιρς πάρκ,και έκανε ρεκόρ θεατών (12.000) στον κύπελλο με την Πάτρικ Θίστλ των Φλεβάρη του 1921,Το 1922-23 υποβιβάστικε για να επιστρέψει και πάλι στην δεύτερη κατηγορία την επόμενη χρονιά και να κάνει ρεκόρ με 23 εντός έδρας αγώνες χωρίς ήττα
Φιρς Πάρκ
10 χρόνια αργότερα ανεβαίνει στην πρώτη κατηγορία,στον δρόμο για την άνοδο,βρέθηκε 32 αγώνες σερί στην πρώτη θέση ,στην ισοβαθμία με την Σέντ Τζόστον κέρδισε το πρωτάθλημα στην Διαφορά τερμάτων,Στην πρώτη κατηγορία έμεινε μόνο μία χρονιά ,τερματίζοντας 20η με 17 βαθμούς,επιστρέφοντας στην δεύτερη κατηγορία υπέστη και την πιο βαρία της ήττα με 12-1 από την Νταντί Γιουνάιτεντ.Η τελευταία σεζόν πριν τον 2ο Παγκόσμιο,βρήκε την Ιστ στέρλινγκ προτελευταία,έχοντας όμως των Μάλκομ Μόρινσον πρώτο σκόρερ με 36 γκολ
ΜΕΤΆ ΤΟΝ Β ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ
Στην αρχή του πολέμου η ομάδα από το σάιρ αποκλείεται από της διοργανώσεις,και αμέσως μετά το τέλος δεν δέχεται να συμμετάσχει στην δεύτερη κατηγορία μαζί με άλλες 6 ομάδες ,\με αποτέλεσμα να πάει στην τρίτη μαζί με της δεύτερες ομάδες κάποιον μεγάλων ομάδων,όπου και στέφετε πρωταθλήτρια την δεύτερη σεζόν.Την αμέσως επόμενη υποβιβάζετε και πάλι στην τρίτη κατηγορία,που όμως διαλύετε και αναγκάζετε να μείνει εκτός ομοσπονδίας για τα επόμενα 6 χρόνια,που μετά από αναδιάρθρωση επιστρέφει στην δεύτερη κατηγορία
Το 1962 η Ιστ στέρλινγκ πουλά νεαρούς παίκτες σε μεγάλες ομάδες, ένας από αυτούς ήταν ο αμυντικός έντι Μακγκρέιντι,που φόρεσε το εθνόσημο 23 φορές και έγινε ρέκορμαν συμμετοχών στην Τσέλση όπου και μεταγράφηκε με 410 εμφανίσεις.Την ίδια σεζόν μετά από την οικονομική άνθηση και της μεταγραφές ήρθε και η άνοδος,τερματίζοντας δεύτερη πίσω από την Σέντ Τζόστον,αλλά όπως και την πρώτη φορά στην μεγάλη κατηγορία υποβιβάστηκε αμέσως.
Η ΠΑΡΆΝΟΜΗ ΣΥΓΧΏΝΕΥΣΗ
Αμέσως μετά των υποβιβασμό η Ιστ στέρλινκ συγχωνεύτηκε με την Κλάιντμπανκ τζούνιορς,το 1964 και μεταφέρθηκε στο κιλντποουι παρκ στο Κλάιντμπανκ,ενάντια στην θέληση των οπαδών.Για μια σεζόν μόνο όμως,γιατί μετά από δικαστικές διαμάχες των μετόχων της Ιστ στέρλινκ η πράξη συγχώνευσης ακυρώθηκε.
Ο ΠΡΏΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΊΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΉΣ ΚΑΙ Ο ΣΕΡ ΆΛΕΞ ΦΈΡΓΚΙΟΥΣΟΝ
Το 1966 προσελήφθει ο πρώτος επαγγελματίας προπονητής στην ιστορια της ομάδας,ο Λόρενς Μπίνι.Μετά την ακύρωση της συγχώνευσης η Ιστ στέρλνγκ πέρασε 10 χρόνια την δεύτερη κατηγορία πριν γίνει αναδιάρθρωση και πάλι και μεταφερθεί στην νέα δεύτερη Κατηγορία πού έγινε πρακτικά τρίτη μετά την Δημιουργία της Πρέμιερ Λιγκ Σκωτίας.
Το 1974 ο άγνωστος τότε Άλεξ Φέργκιουσον αναλαμβάνει την Ιστ στέρλινγκ και την επομένη σεζόν καταφέρνη να περάσει τους ομίλους του Λιγκ καπ για πρώτη φορά μετά το 1947!Στην Ιστ στέρλινγκ έμεινε ο Φέργκι μεχρι το 1979 οπού και ανέλαβε την Σέντ Μίρεν.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΆΝΟΔΟΣ
Στην μετά Φεργκιουσον εποχή την ομάδα ανέλαβε ο Μπίλι Λάμοντ,κερδίζοντας την άνοδο για τελευταία φορά για την ομάδα από το σάιρ ,σαν δεύτερη πίσω από την Φόλκερκ με μόλις έναν πόντο διαφορά.Την τελευταία αγωνιστική έχασε από την φόλκερκ χάνοντας μαζί και τον τίτλο.
ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤ ΣΤΕΡΛΙΝΓΚΣΑΙΡ
1994 - 2001
Το 1994 η Ιστ στέρλινκ μετά απο νέα αναδιάρθρωση υποβιβάζετε στην 3ή κατηγορία(πρακτικά 4η) οπού από τότε παραμένει εκεί.Της σεζον 94-95 και 97-98 τερματίζει 4ή σε αντίθεση με όλες της υπόλοιπες χρονιές που τερμάτιζε στης τελευταίες θέσεις.
Την σεζον 2000-01 φτάνει στα ημιτελικά του Τσάλεντζ καπ χάνοντας από την Λίβινκστον 2-1.
21ΟΣ ΑΙΏΝΑΣ
Τα χρέη είναι πολλά,ο μισθός των παικτών ήταν 10 λιρες την εβδομάδα,ενώ ο προπονητής ο Ντένις Νιούαλ έγινε ο πρώτος επαγγελματίας προπονητής που δουλεύει ΤΣΑΜΠΑ.
Από το 2002-03 έως και το 2006-07 η Ιστ στέρλινγκ τερματίζει μονίμως τελευταία,και απειλείτε από την ομοσπονδία ότι θα απεβλήθη αν επαναλάβει το ίδιο για 2 συνεχόμενα χρόνια.Σε ψηφοφορία που έγινε από της ομάδες μέλη ,αποφασίστηκε ότι αν τερματίσει το 2008 και πάλι τελευταία θα χάσει τα δικαιώματα που έχει σαν κανονικό μέλος της ομοσπονδίας.Την τελευταία αγωνιστική νίκησε την Μοντρόουζ με 3-1 και απέφυγε την τελευταία θέση,αυτο ήταν και το τελευταίο παιχνίδι στο φιρς πάρκ
Την επόμενη σεζόν μετακόμισε στην έδρα της στενχάουσμιουρ και την ίδια σεζόν τερμλατισε 3η παίζοντας στα πλέυ οφ για την άνοδο στην επόμενη κατηγορία.Απο την σεζόν 2013-14 με την νέα αναδιάρθρωση η τελευταία κατηγορία ονομάστηκε Λιγκ 2!
Όνομα
Το όνομα της ομάδας της μιλαν προέρχεται από την ομώνυμη πόλη όπου και εδρεύει Χρώματα
Η αυθεντική φανέλα της Μίλαν, ήταν ανέκαθεν κόκκινη και μαύρη. Σύμφωνα με τον εκ των ιδρυτών της Κίλπιν, ο συγκεκριμένος συνδυασμός επιλέχθηκε για να υποδηλώσει την πρόθεση δημιουργίας φόβου στον αντίπαλο. Στην παραπάνω σημειολογία οφείλονται τα παρωνύμια "Ροσονέρι" (Κοκκινόμαυροι) και "Διάβολος" (προφανής η χρωματική αντιστοιχία).
Σήμα
1929
Για αρκετά χρόνια, το σήμα της Μίλαν είχε ως έμπνευση το έμβλημα της πόλης του Μιλάνου (κόκκινος σταυρός σε άσπρο φόντο). Ενίοτε, έχει χρησιμοποιηθεί και μια εικόνα διαβόλου.
Bασισμένο στην παράδοση, το τωρινό σήμα της ομάδας είναι ωοειδές με χρυσό άστρο στην κορυφή. Στο μέσο του υπάρχει εφαπτόμενος κύκλος που χωρίζεται κάθετα σε δύο ημικύκλια εκ των οποίων το αριστερό φέρει εναλλάξ κόκκινες και μαύρες κάθετες ρίγες και το δεξιό το έμβλημα του Μιλάνου. Πάνω από αυτόν υπάρχουν τα αρχικά "ACM" (Associazione Calcio Milan) και κάτω η χρονολογία ίδρυσης του συλλόγου (1899).
Το 2009 έγιναν κάποιες μικρο αλλαγές στις ρίγες, στο σταυρό και σε άλλα σημεία του σήματος.
Μετά από πρόταση του ανάδοχου του Ολυμπιακού Νότη Καμπέρου, έμβλημα της ομάδας έγινε ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, εμπνευσμένος από τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες και σε πλήρη σύμπλευση με το πνεύμα και τη φύση του ονόματος του συλλόγου. ("Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς έχει ιδία σφραγίδα εικονίζουσαν δαφνηφόρον κεφαλήν αθλητού και περί αυτήν τον τίτλον του Σωματείου" όπως επί λέξει καταγράφεται στο καταστατικό του), Συμβολίζει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενή άμιλλα, και προπάντων το ολυμπιακό ιδεώδες, αξίες άρρηκτα συνυφασμένες με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Σύγχρονοι ερευνητές της ελληνικής αθλητικής ιστορίας, πάντως, διατυπώνουν την ακόλουθη άποψη: Το Δεκέμβριο του 1924 κυκλοφόρησε το πρωτοποριακό αθλητικό περιοδικό «Ο Ολυμπιονίκης του Αμαρουσίου»... ... Στο εξώφυλλό του, που ήταν μόνιμο, απεικονίζεται στεφανωμένος έφηβος Ολυμπιονίκης, αντίγραφο από γραμματόσημο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1924, που έγιναν στο Παρίσι. Δεν αποκλείεται οι παράγοντες του Ολυμπιακού Πειραιώς (που ιδρύθηκε το 1925) να εμπνεύστηκαν το έμβλημα της ομάδας τους από το εξώφυλλο του «Ολυμπιονίκη». Εκείνοι οι αγώνες είχαν πραγματοποιηθεί μερικούς μήνες νωρίτερα (Μάιο με Ιούλιο 1924), η δε εκδοχή το εξώφυλλο του περιοδικού (ή και απευθείας τα γαλλικά γραμματόσημα) να αποτέλεσε τελικά την έμπνευση, ίσως αιτιολογεί ότι ο αθλητής του σχεδίου φέρει δάφνινο στεφάνι –συνδεδεμένο περισσότερο με πολεμικά ανδραγαθήματα– και όχι τον κότινο από αγριελιά των Ολυμπιακών της αρχαιότητας. Χρώματα Τα χρώματα του συλλόγου επιλέχθηκαν από τον Γιάννη Ανδριανόπουλο και ήταν το κόκκινο, το χρώμα της γενναιότητας και του πάθους, και το άσπρο, αυτό της αγνότητας και της ηθικής.
Σήμερα Σάββατο όπως κάθε Τρίτη Πέμπτη και Σάββατο σας παρουσιάζω από που προήλθαν τα σήματα τα χρώματα και τα ονόματα από διάφορες ομάδες του εξωτερικού . Σήμερα έχουμε την μεγάλη Ίντερ από το μιλάνο της Ιταλίας!
Το όνομα της Ιντερ προέρχεται από το ιταλικό Ιντερνασιονάλε που σημαίνει διεθνής και είναι γνωστή επίσης ως Ιντερ του μιλάνο. Λίγο πριν το 1908 όταν και ιδρύθηκε η Ιντερ υπήρχε μια ομάδα κρίκετ και ποδοσφαίρου, η σημερινή Μιλαν, οι τότε πρόεδροι της ομάδας διαφωνούσαν για το αν έπρεπε να υπάρχουν ξένοι αθλητές. Έτσι λοιπόν, επήλθε στο σχίσμα και δημιουργήθηκε ιντερ!
Το σήμα της Ιντερ σχεδιάστηκε από τον Ιταλό ζωγράφο και συν ιδρυτή Τζορτζιο Μουτζιανι και περιελάμβανε τα γράμματα FCIM στο κέντρο τριών κύκλων! Επίσης δευτερέυοντα σύμβολα της ομάδας είναι το φίδι που αντιπροσοπέυει την πόλη του μιλάνο και ο σταυρός που υπήρχε και στην επετειακή εμφάνιση που είναι το σύμβολο της πόλης
Ταν χρώματα είναι το μαύρο και το μπλε! Το μαύρο αντιπροσοπέυει την νύχτα και το μπλε τον ουρανό!
Έμβλημα του Άρη Θεσσαλονίκης αποτελεί ο θεός του πολέμου, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, Άρης. Έμβλημα του συλλόγου είναι ο αρχαίος Θεός Άρης, Θεός του Πολέμου (εμπνευσμένο μέσα στο πανηγυρικό κλίμα των πολεμικών επιτυχιών της Ελλάδας στους Βαλκανικούς Πολέμους), και χρώματά του το κίτρινο, σύμβολο της δόξας, και το μαύρο, χρώματα που παραπέμπουν επίσης στη Βυζαντινή αυτοκρατορία (καθώς το 1914, έτος ίδρυσης της ομάδας και δύο μόλις χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ήταν κυρίαρχο το όραμα της Μεγάλης Ιδέας).
